De dag kriekt, dus gaat mijn wekker af. Ik dwing mijn lichaam weer wakker. Uiteindelijk is daar toch een plens ijskoud water in mijn gezicht voor nodig. Mijn dochtertje komt half slapend de badkamer in om naar de wc te gaan. Die kruipt straks fijn bij mama, op mijn nog warme plekje.

Minuten later werk ik mijn glaasje sju met vitamine totaal pil naar binnen. Ik duw er ook nog een plak ontbijtkoek achteraan. Niet omdat ik al honger heb, maar om later niet van mijn graat te vallen. Ik vul mijn thermosflesje met een dubbele senseo, pak mijn gisteravond gesmeerde lunchpakketje uit de koelkast en stop alles in mijn rugzak. Alles gereed voor mijn forenzenreis.

Zachtjes doe ik de voordeur van het slot. Ik hoorde piepje noch kraakje, maar de rode knor wel. Hij komt klaaglijk mauwend uit de struiken met een vraagteken in zijn staart. Knorrend strijkt hij langs mijn benen, blij dat hij naar binnen mag. Op de oprit ligt een dooie muis. Die gaat in de GFT-container die ik toch bij de weg moet zetten. Een respectloos graf eigenlijk, maar verder sta ik er niet bij stil.

Volgens mijn weerstationnetje in de hal zou het buiten -1,1 graden moeten zijn, maar de gevoelstemperatuur is veel lager. Mijn wereld blijkt in nevels gehuld en ik moet ijskrabben. Het gaat allemaal van mijn tijd af. Op weg naar Meppel rijd ik daarom te hard door de mistflarden en haal een trage trekker in met onvoldoende zicht. Ik word ingehaald door nog grotere idioten, maar die rijden dan ook in Duitse merken. Van schrik word ik verstandig en ga rustiger rijden. Als blijk van waardering voeren de optrekkende nevels een schitterende dans voor me op in de gouden stralen van de dagende zon. Over een half uur gaat er heus nog wel een trein.

Op de snelweg rij ik rustig achter een vrachtwagen en sla ik Meppel in. De zwarte Audi die achter mij zat te drammen schiet ineens naar voren en duikt vlak achter de vrachtwagen en vlak voor mij, plompverloren op dezelfde uitrit. Boos toeterend en lichtend tier ik hem na. Onbeholpen zak! Hij neemt daarna dezelfde route als ik en we komen allebei ruim op tijd aan bij station Meppel. Verschillende levens werden weer eens nodeloos op het spel gezet. Zinloos verkeersgeweld.

Powered by ScribeFire.