Verschil van mening

We hadden een verschil van mening. Mijn dochter en ik. Ik weet geeneens meer waarover we het precies hadden, maar dit is ook niet belangrijk nu. Het ging erom dat ik mijn mening had, en zij een andere. Ik vroeg door waarom zij vond wat ze vond. Dat irriteerde haar. Ze mocht toch wel gewoon een andere mening hebben? Natuurlijk mocht dat, ik vind alleen dat een mening sterker is als je kan uitleggen waarom je vindt wat je vindt. Nou, daarmee was ze het dus absoluut niet eens. Hoezo moest ze haar mening kunnen uitleggen? Hoezo is mijn mening minder goed als die van jou als ik het niet kan uitleggen? Dus we verschilden op dat moment dus eigenlijk ook van mening over hoe goed je moet kunnen uitleggen waarom je van mening verschilt. Daar is het leven dus echt te kort voor, vind ik, maar vraag me niet waarom.

5 comments

  1. ik vind het een heel erg leerzaam meningsverschil. Sinds de Verlichting heerst er het idee dat alleen al door je bent geboren, recht hebt op een bepaalde mening. Ik ga er van uit dat M. is geboren en zijn dochter ook, misschien is M. daar wel getuige van geweest.

    Dus dat idee sinds de Verlichting heeft een aanpassing nodig: niet iedereen is gelijk en gelijkwaardig geboren.

    Beantwoorden

    1. Ja precies. In hetzelfde gesprek hadden we het ook nog gehad over luisteren om te begrijpen in plaats van luisteren om te reageren. Ik vroeg door om haar mening te begrijpen, maar ik bracht haar alleen maar aan het twijfelen over de waarde van haar manier van meningsvorming. Ja, gelijkwaardigheid is een veelkoppig monster.

      Beantwoorden

  2. Ik vraag ook graag door om achter de gedachten/gevoelens/redenen van een mening te komen. Mensen voelen zich dan al snel aangevallen. Ik zeg tegenwoordig dan wel eens: ik wil graag een dialoog, geen discussie.

    Beantwoorden

Plaats een reactie