Maandagmorgen begon het Een verontrustend geluid Diep en ronkend Tussendoor klonk gepruttel En het draaide maar door En het draaide maar door
Dinsdag brak aan Het geronk zat nog dieper Ergens liep duidelijk wat aan Een metertje stond op rood En het draaide maar door En het draaide maar door
Woensdagochtend Hoge druk op de ketel Het metertje stond nog roder Zuchtend en steunend Draaide het maar door Maar het toerental zakte
Op donderdag was het gedaan Het metertje sloeg alarm Piepend en krakend Kwamen de raderen tot stilstand De noodrem deed zijn werk Anders had het doorgedraaid
Plotseling duikt hij vliegensvlug opzij Onnavolgbaar Onvoorspelbaar Waar jij hem verwacht komt hij nooit! Tergende plaaggeest, kriebelbeest dat vliegt dat het een naam heeft maar beter dan vlieg
Spreekt bij voorkeur Vlaams, en Spaans na zonsondergang Fonkelt met ogen, verscholen achter speelse lokken Beweegt me als de wind het wuivende gras Verwarmt me als de stralen van de lentezon Voelt me aan, heeft aan zes woorden genoeg Ontnuchtert me feilloos met haar eigen wijsheden Loopt op mooie, blote voeten door het bedauwde gras Schittert verblindend door ontelbare, mooie facetten Is echt iemand in het bijzonder, namelijk zichzelf
Op een dag, lang, lang geleden, stond ik alleen
te liften langs een onmetelijk lange, verlaten weg
en zomaar ineens, schitterde daar een duivels wezen,
midden op de weg…en het sprak deze epische woorden:
Draag nu het beste gedicht ter wereld voor, of je ziel…is mijn!
Dus ik haalde mijn schouders op en zei:
okee
En dit is wat toen spontaan in me op kwam
Het was de bestemming van mijn lot
Dat ik het beste gedicht ter wereld voordroeg:
Kijk maar in mijn ogen, het is duidelijk te zien Eén en één is twee, en twee maal vijf is tien Was dit voorbestemd misschien? Een kans van één op honderduizend zo klein als in de stralende zon en in heldere maneschijn de grassprieten aan het groeien zijn
Natuurlijk was de duivel met stomheid geslagen
Swiep-klap deed zijn wapperstaart,
en het monster was er klaar mee.
Het vroeg me knorrend: Zijt gij een Engel?
En ik zei: Nee, ik ben slechts ’n mens.
Hah!
En dit is niet het beste gedicht ter wereld Dit is slechts een betoon van eer.
Ik kon me het beste gedicht niet meer herinneren, o nee
Dit is een eerbetoon, ja, aan het beste gedicht ter wereld
Okee! Het was het meest geweldige gedicht ter wereld ja!
Okee! Het was het beste fokking gedicht, het meest geweldige gedicht ter wereld.
En weet je wat het gekke is vrienden?
Dat gedicht dat ik opdroeg op die onheilspellende avond
Klonk in de verste verte niet zoals deze
Dit is echt maar een eerbetoon, geloof me!
En ik wou dat je getuige was, dan waren we het eens
O shit, o goeie God, God Allemachtig
Je zou echt versteld hebben gestaan
Verwoede noten 