klimaat

Gemak versus aandacht

Lekker makkelijk hoor. Capsule in het apparaat. Beugel naar beneden, op de knop drukken en even later heb je een dampend kopje koffie met een smeuïg laagje schuim. Gemak dient de mens. Niet het klimaat natuurlijk. Daarom heb ik zo’n apparaat niet. Dat recyclen van die capsules heb ik weinig vertrouwen in. Ik heb zelf een ouderwetse koffiemolen en een espressomachientje. Een espressootje maken kost me zo’n 5 minuten. Het is een heerlijk geurend ritueel. Gemak versus aandacht.

Natuurlijk ben ik schijnheilig, met die vieze, stikstof en broeikasgas uitstotende auto van me. Jakkes. Ook een gemak dat alleen mensen dient. In het gebied waar ik woon kan ik alleen niet zonder. Een verhuizing ligt ook wel in het verschiet, maar dat ligt nu nog te ingewikkeld qua co-ouderschap. Mijn werkgever moedigt me gelukkig aan om veel thuis te werken. Daar maak ik dus dankbaar gebruik van. Wél een gemak dat zowel mens als klimaat dient.

NZP

De zeespiegel gaat rijzen, dus gaat het gemiddelde niveau van de Noordzee omhoog. Het Normaal Amsterdams Peil is op dat gemiddelde geijkt, dus zou je denken dat het met de zeespiegel mee omhoog zou moeten rijzen. Het gevolg is dan natuurlijk wel dat de toch al zo lage landen nóg lager worden. Vandaag bezwoer iemand me dat een groot deel van Nederland in circa 2125 door de Noordzee zal zijn opgeslokt, wat me tot doemdenken stemde.

Pin me niet vast op details, maar het waddengebied raken we sowieso in zijn geheel kwijt. Onze hele westkust verschuift een grove 100 kilometer naar het Oosten, dus de hele Randstad ligt in de gevarenzone. Er volgt dan ook geheid een massale trek naar het Oosten. Investeer maar alvast in vastgoed op hoge grond (minstens 50 meter boven NAP), want het wordt goud waard. Van het NAP zal niemand meer spreken. Zwolle ligt als het meezit dan aan zee, dus…

Koning Winter, ontwaak en regeer!

De ganzen trekken al weer naar het warme Zuiden. Al lijkt dat “al weer” dit jaar een beetje later dan normaal te vallen. De seizoenen zijn de kluts kwijt. Koning Winter ligt nog in zijn slaperige oogjes te wrijven terwijl Harrie Herfst nu eindelijk eens goed op stoom is gekomen. Harrie heeft nog veel te veel pret met zijn onstuimige stormen. Hij is nog lang niet uitgegierd. Laat die kille koning nog maar even lekker liggen, denkt Harrie. 

Op de achtergrond rekt Lotte Lente zich al wat uit. Af en toe valt haar mooie voetje uit haar bed en raakt de grond. Onmiddelijke schieten er overal scheuten uit de grond en hervatten madeliefjes hun bloei. Stiekem neuriet ze soezende slaapdeuntjes om Koning Winter lekker te laten doorslapen. Lotte popelt om uit haar roze hemelbed te mogen komen. Laat die kille Koning maar lekker in zijn nest liggen, denkt Lotte.

Maar Lotte moet het niet te warm maken, want anders wordt Sjoerd Zomer te vroeg wakker. Lotte en Harrie spannen daarom samen. Samen zijn ze een lekker stel. Als het weer te mooi dreigt te worden, mag Harrie van Lotte eens even fijn huishouden in het lage land. Door deze stiekeme verhouding tussen de Herfst en de Lente, komt Sjoerd steeds later. Sjoerd is een slappeling geworden. 

Koning Winter moet maar eens worden wakkergeschud. Het is tijd dat hij de seizoenen weer in het gareel brengt. Het is tijd om ons kikkerklimaat weer in zijn ijzige greep te nemen. Koning Winter! Kom met uw vorstelijke doch luie derrière uit uw nest en laat uw ijzige wetten weer gelden. Ons klimaat rommelt maar wat aan zonder uw bezielende leiding.

Democratie werkt niet in het weer. Het weer moet strak geregeerd worden. Koning Winter, beter was u een dictator. Neem uw diepgevroren scepter en zwaai Harrie ermee om zijn oren. Dek Lotte toe met een dikke laag sneeuw. Sleur die slappe Sjoerd weer terug naar zijn plek. Alle seizoenen weer op hun plaats en hou ze daar. Laat ons bibberen en beven, zodat we weer weten waar we aan toe zijn.